روایتی ناب از خانه استاد سایه و نگرانیهای او برای ارغوان | ماجرای درد و دل ابتهاج با درخت ارغوان چه بود؟
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۰۱۰۷۸
به گزارش همشهری آنلاین، خانه ابتهاج و درخت ارغوان ساکن در این خانه همواره مورد توجه علاقمندان به استاد سایه بود و پس فوت او، کم نبودند افرادی که از گوشه و کنار کشور برای دیدن ارغوان و عزاداری زیر سایه این درخت راهی خیابان تقوی شدند.
اکنون نیز مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران اعلام کرده است که در حال بررسی وضعیت خانه مرحوم ابتهاج در تهران هستند:« این خانه در خیابان فردوسی قرار دارد اما مالکیت آن متعلق به شرکت سیمان تهران از شرکت های زیر مجموعه بنیاد مستضعفان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از روایتهای ناب از خانه سایه، مربوط به کتاب «آمدیم خانه نبودید» نوشته نسرین ظهیری است که با قلمی گیرا این خانه معروف در شهر تهران را معرفی کرده است.
در بخشی از این کتاب آمده است:« دفتر کارخانه سیمان تهران با درهای گشاده و تابلوهای متعدد آخر کوچه نشسته و نگهبان با هزار من ومن بالاخره به کوچه کوتاه و قدیمی با خانهای با پنجرههای رنگی و آجرنمای قرمزرنگ اطمینانمان میدهد که اینجا خانه ابتهاج است، خانه سایه.
خانه دو طبقه، پنج درهای رو به حیاط دارد با پلکان دوربرگردانی و کف چوبی، دفتر سیمان هگمتانه.
خانه هوشنگ ابتهاج دفتر شرکت سیمان فروشی است و کارمندانی که با تجارت سیمان سر و کار دارند در اتاقهای طبقه دوم پشت به پنجرههایی با شیشه رنگی نشستهاند و فاکتور سیمان میبرند از این اتاق به آن اتاق و امضا میکنند. از پشت در بزرگی که به بالکن مربوط میشود، آسمان پیداست و سرشاخه درخت زمستان زده بیبار و برگی. ارغوان همینجاست.»
نویسنده در بخشی از کتاب به صحبتهای رئیس وقت شرکت سیمان اشاره کرد و نوشت:« آقای ابتهاج خودش حواسش به این درخت هست، هر سال دو سه نفر آدم را میفرستد اینجا و سراغ ارغوان را میگیرند. آنها میگویند که آمدهاند حال و احوال ارغوان را بپرسند. صندلی برمیدارند و میبرند در حیاط و کنار درخت مینشینند و با درخت صحبت میکنند. باور کنید جدی میگویم، احوالات جناب ابتهاج را میدهند به درخت و احوالات درخت را و وضعیتش را میبرند برای ایشان تعریف میکنند. ما به این کارها عادت کردهایم.»
نویسنده در آن زمان و در تماس تلفنی با استاد ابتهاج تلاش میکند، ناگفتههایی از این خانه را مطرح کند:«صدای خسته هوشنگ ابتهاج از ینگه دنیا در یک لحظه تغییر میکند. هوشنگ ابتهاج از همان ابتدا تأکید میکند که حاضر به گفتگو نیست. اما نام خانه و ارغوان را که میآورم سکوت میکند و سکوت....درباره درخت ارغون هم من چه میتوانم بکنم وقتی خانه متعلق به من نیست. من تها نگران آن درخت هستم و کاری از دست من بر نمیآید، تنها نگران درختم.همین.»
کد خبر 702306 منبع: همشهری آنلاین برچسبها شعر و شاعر شهرداری فرهنگ - میراث فرهنگی هوشنگ ابتهاج - سايه تهران پایتختمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: شعر و شاعر شهرداری فرهنگ میراث فرهنگی هوشنگ ابتهاج سايه تهران پایتخت هوشنگ ابتهاج
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۰۱۰۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هنرمند پیشکسوت خراسان شمالی به سوی خانه ابدی بدرقه شد
به گزارش خبرگزاری صداوسیما خراسان شمالی ؛ پیکر این هنرمند عرصه موسیقی، امروز از سالن گلشن شهر بجنورد تشییع و در بوستان جاوید در قطعه هنرمندان تدفین شد.
عیسی قلی پور مشهور به عیسی بخشی، هنرمند موسیقی مقامی، خواننده و نوازنده دوتار و از آخرین بازماندگان بخشیهای کرمانج شمال خراسان ۱۴ اردیبهشتماه پس از تحمل یک دوره بیماری سرطان در بجنورد دارفانی را وداع گفت.
وی ۱۱ آبان سال ۱۳۲۱ در روستای سلاخی بجنورد در خانوادهای هنرمند متولد شد، استاد قلی پور در کنار پدرش که یکی از بخشیهای قدیمی و دوتارنواز بوده است، پرورش یافت.
استاد قلی پور در جشنوارههای متعددی شرکت کرد و کسب مدال و دیپلم افتخار در چهارمین جشنواره موسیقی فجر با گویش کرمانجی از افتخارات این هنرمند است.